Καθαρή αξία Rosa Parks: Wiki, Έγγαμος, Οικογένεια, Γάμος, Μισθός, Αδέρφια

2024 Συγγραφέας: Lewis Russel | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-17 06:03

Η καθαρή αξία της Rosa Lousie McCauley Parks είναι 100.000 $

Βιογραφία Wiki της Rosa Lousie McCauley Parks

Η Rosa Lousie McCauley Parks, γεννημένη στις 4 Φεβρουαρίου 1913, ήταν Αμερικανίδα ακτιβίστρια που ήταν ένα από τα βασικά πρόσωπα του Κινήματος Πολιτικών Δικαιωμάτων των ΗΠΑ. Έγινε διάσημη για τις ενέργειές της το 1955 όταν αρνήθηκε να παραχωρήσει τη θέση της στο λεωφορείο σε λευκούς, κάτι που οδήγησε σε απεργία 381 ημερών γνωστή ως Μποϊκοτάζ του Λεωφορείου του Μοντγκόμερι. Η εξέγερση άνοιξε τελικά το δρόμο για την άρση του συστήματος διαχωρισμού σε δημόσιες εγκαταστάσεις στο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα. Πέθανε το 2005.

Πόσο λοιπόν είναι η καθαρή αξία του Parks; Από τα τέλη του 2017, με βάση έγκυρες πηγές, αναφέρεται ότι ήταν 100.000 $, που αποκτήθηκαν από τα χρόνια που έκανε δημόσια εργασία, συμπεριλαμβανομένης της εκφοράς αμέτρητου αριθμού ομιλιών.

Καθαρή αξία Rosa Parks 100.000 $

Γεννημένη στο Tuskegee της Αλαμπάμα, η Parks ήταν η κόρη του James και της Leona McCauley. Δυστυχώς, οι γονείς της χώρισαν όταν ήταν δύο ετών, με αποτέλεσμα την ίδια και τη μητέρα της να ζήσουν με τον παππού και τη γιαγιά της στο Pine Level της Αλαμπάμα.

Ακόμη και όταν ήταν μικρή, η Παρκς βίωσε την ανισότητα στη γενέτειρά της. Της δίδαξε η μητέρα της να διαβάζει και στη συνέχεια γράφτηκε σε χωριστά σχολεία στο Μοντγκόμερι. Παρακολούθησε το Βιομηχανικό Σχολείο Κοριτσιών όταν ήταν 11 ετών και αργότερα σε ένα σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με επικεφαλής το Κολλέγιο Καθηγητών της Πολιτείας της Αλαμπάμα για τους Νέγρους. Δυστυχώς, ενώ ήταν στην 11η δημοτικού, η μητέρα της και η γιαγιά της αρρώστησαν και ανέλαβε την ευθύνη της φροντίδας τους, παραιτούμενη από τις σπουδές της.

Ο Παρκς άρχισε να εργάζεται αφού άφησε το σχολείο και στα 19 του παντρεύτηκε τον Ρέιμοντ Παρκς. Με την υποστήριξη του συζύγου της, μπόρεσε να τελειώσει επίσημα το λύκειο το 1933 και έγιναν ενεργά μέλη του National Association for the Advancement of Colored People ή NAACP. Εργάστηκε επίσης ως μοδίστρα σε ένα κατάστημα στο Μοντγκόμερι.

Την 1η Δεκεμβρίου 1955, η ζωή της Παρκς πήρε διαφορετικό όρο όταν αποφάσισε να αντισταθεί στον ρατσισμό κατά τη διάρκεια μιας διαδρομής με το λεωφορείο για το σπίτι. Καθώς καθόταν στο χρωματιστό τμήμα του λεωφορείου, ο οδηγός παρατήρησε ότι υπήρχαν πολλοί λευκοί που δεν μπορούσαν να πάρουν θέση. Ο οδηγός ζήτησε από τη Ρόζα και τρεις άλλους μαύρους επιβάτες να δώσουν τις θέσεις τους σε λευκούς, αλλά μόνο εκείνη αρνήθηκε. Αργότερα το ίδιο βράδυ, ο Παρκς συνελήφθη αλλά αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση. Ωστόσο, οι ενέργειές της προκάλεσαν ένα κίνημα μεταξύ της αφροαμερικανικής κοινότητας. Η NAACP ζήτησε από τους ανθρώπους της να μείνουν μακριά από τα αστικά λεωφορεία στις 5 Δεκεμβρίου 1955 για να στηρίξουν την Παρκς στη σύλληψή της. Το μποϊκοτάζ επρόκειτο να διαρκέσει 381 ημέρες και είχε ως αποτέλεσμα την αλλαγή ορισμένων νόμων περί διαχωρισμού της Αλαμπάμα.

Όταν η Παρκς προσήχθη στο δικαστήριο, περίπου 500 άτομα προσήλθαν στη δίκη για να την υποστηρίξουν. Μετά την ακρόαση, κρίθηκε ένοχη για παράβαση τοπικού διατάγματος και της επιβλήθηκε πρόστιμο 14 $. Ωστόσο, η δίκη πυροδότησε μόνο μεγαλύτερη φωτιά στην αφροαμερικανική κοινότητα. Συνέχισαν τη διαμαρτυρία τους για την άρνησή τους να πάρουν το τοπικό λεωφορείο για να δημιουργήσουν πραγματική αλλαγή στην κοινότητά τους.

Εν τω μεταξύ, περίπου 40.000 Αφροαμερικανοί επέλεξαν να κάνουν ομαδική χρήση αυτοκινήτου, να οδηγήσουν ταξί ή να περπατήσουν απλώς για να αποφύγουν το λεωφορείο. Το 1956, μια μαύρη νομική ομάδα πήγε στο Περιφερειακό Δικαστήριο των ΗΠΑ για τη Μέση Περιφέρεια της Αλαμπάμα, Βόρεια Διεύθυνση και έθεσε το ζήτημα του διαχωρισμού στα συστήματα δημόσιας συγκοινωνίας και κατέθεσε μήνυση. Τον Ιούνιο του 1956, η μαύρη νομική ομάδα κέρδισε και το περιφερειακό δικαστήριο κήρυξε ότι ο νόμος περί φυλετικού διαχωρισμού ήταν αντισυνταγματικός. Αν και η πόλη του Μοντγκόμερι αντέδρασε, το Ανώτατο Δικαστήριο επικύρωσε την απόφαση και οι συνεχιζόμενες απώλειες της εταιρείας διαμετακόμισης δεν τους άφησαν άλλη επιλογή παρά να άρουν το σύστημα διαχωρισμού. Το Μποϊκοτάζ του Λεωφορείου στο Μοντγκόμερι τελείωσε τελικά στις 20 Δεκεμβρίου 1956.

Παρά το γεγονός ότι έγινε πηγή έμπνευσης στο Κίνημα Πολιτικών Δικαιωμάτων, η Παρκς αντιμετώπιζε ακόμα προκλήσεις στην προσωπική της ζωή. Απομακρύνθηκε από τη δουλειά της ως μοδίστρα, όπως και ο σύζυγός της που εργαζόταν ως κουρέας. Αποφάσισαν να μετακομίσουν στο Ντιτρόιτ του Μίσιγκαν μαζί με τη μητέρα της και μπόρεσαν να εργαστούν ως γραμματέας και ρεσεψιονίστ στο γραφείο του Κογκρέσου του αντιπροσώπου των ΗΠΑ John Conyer. Επίσης αργότερα έγινε μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ομοσπονδίας Planned Parenthood of America. Τα χρόνια μετά τη μετακόμισή της στο Μίσιγκαν, τη βοήθησαν να χτίσει μια νέα ζωή και επίσης το εισόδημά της.

Αργότερα, ο Parks ίδρυσε επίσης το Rosa and Raymond Parks Institute for Self-Development. Η ομάδα οργανώνει εκδρομές με λεωφορείο «Pathways to Freedom», εκπαιδεύοντας τους νέους, τη σημασία των πολιτικών δικαιωμάτων.

Η Parks έγινε επίσης συγγραφέας αργότερα στη ζωή της και έγραψε το "Rosa Parks: My Story" το 1992 και το "Quiet Strength" το 1995. Τα βιβλία της βοήθησαν επίσης στην οικοδόμηση της καθαρής της αξίας.

Η Παρκς αναγνωρίστηκε επίσης για τη δουλειά της στο Κίνημα Πολιτικών Δικαιωμάτων. Μερικές από τις διακρίσεις της περιλαμβάνουν το Βραβείο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ, το Προεδρικό Μετάλλιο Ελευθερίας από τον Πρόεδρο Μπιλ Κλίντον, το Χρυσό Μετάλλιο του Κογκρέσου που δόθηκε από το Νομοθετικό Τμήμα των ΗΠΑ και το Μετάλλιο Σπίνγκαρν, το υψηλότερο βραβείο που απονέμεται μεταξύ άλλων από το NAACP.

Όσον αφορά την προσωπική της ζωή, η Παρκς ήταν παντρεμένη με τον Ρέιμοντ Παρκς μέχρι που πέθανε από καρκίνο το 1977. Πέθανε στις 24 Οκτωβρίου 2005 σε ηλικία 92 ετών στο διαμέρισμά της στο Ντιτρόιτ του Μίσιγκαν, υποφέροντας από τις επιπτώσεις της άνοιας. Το Κογκρέσο των ΗΠΑ την αποκάλεσε «την πρώτη κυρία των πολιτικών δικαιωμάτων» και «μητέρα του κινήματος ελευθερίας».