Αδόλφος Χίτλερ Καθαρή αξία: Wiki, Έγγαμος, Οικογένεια, Γάμος, Μισθός, Αδέλφια

2024 Συγγραφέας: Lewis Russel | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-17 06:03

Wiki Βιογραφία

Ο Αδόλφος Χίτλερ γεννήθηκε στις 20 Απριλίου 1889 στο Braunau am Inn, στο αυστριακό τμήμα της τότε Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας. Ως Καγκελάριος και Φύρερ (αρχηγός) της Ναζιστικής Γερμανίας από το 1933/4 έως το 1945 αντίστοιχα, ο Αδόλφος Χίτλερ ήταν αναμφίβολα μια από τις πιο διαβόητες μορφές των 20^ου αιώνα, θεωρήθηκε υπεύθυνος για την πρόκληση του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου και για τη γενοκτονία και την ουσιαστική εξάλειψη του εβραϊκού πληθυσμού που τέθηκε υπό γερμανικό έλεγχο –το Ολοκαύτωμα– και πολλών άλλων που θεωρήθηκαν «υπάνθρωποι», καθώς και στρατιωτικές και άμαχες απώλειες στη μάχη, σωρευτικά υπολογίζεται σε περισσότερα από 50 εκατομμύρια άτομα.

Πόσο πλούσιος ήταν λοιπόν ο Αδόλφος Χίτλερ; Σε αντίθεση με την προσπάθεια του Χίτλερ να πείσει τον γερμανικό λαό ότι δεν ενδιαφερόταν για το προσωπικό όφελος, η έρευνα πολλών ετών έχει αποκαλύψει μια περιουσία που υπολογίζεται σε σχεδόν 6 δισεκατομμύρια δολάρια σε μετρητά σε σημερινά χρήματα, που εκκρίνονται κυρίως σε ελβετικές τράπεζες, καθώς και το ήδη γνωστό θησαυρό του πολύτιμης τέχνης, συσσωρευμένης από λεηλασίες γκαλερί και κατάσχεση ιδιωτικών συλλογών και η οποία ήταν τόσο μεγάλη που ήταν ανεκτίμητη. μεγάλο μέρος της τέχνης επιστράφηκε στη συνέχεια στους ιδιοκτήτες του.

Καθαρή αξία του Αδόλφου Χίτλερ 6 δισεκατομμύρια δολάρια

Ο πατέρας του Αδόλφου Χίτλερ ήταν νόθος – γεννημένος από τη Maria Anna Schecklgruber – αργότερα ο Alois Hitler με υιοθεσία και ένα αλλοιωμένο επώνυμο, εξ ου και κάποιες συζητήσεις για το πραγματικό όνομα και την καταγωγή του Χίτλερ. Οι ισχυρισμοί ότι ο παππούς του ήταν Εβραίος είναι αβάσιμοι. Τρία μεγαλύτερα αδέρφια πέθαναν στη βρεφική ηλικία, πριν η οικογένεια μετακομίσει πρώτα στο Πασάου της Γερμανίας και μετά στο Leonding και στο Hafeld όπου ο Χίτλερ φοίτησε σε κρατικό σχολείο, πριν τελικά εγκατασταθεί πίσω στο Leonding. Ο νεαρός Αδόλφος βρισκόταν σε συνεχή σύγκρουση με τον πατέρα του, και στο σχολείο το οποίο τελικά έφυγε με ελάχιστη ιδέα για το μέλλον του.

Αν και περιφρονούσε την υποβάθμιση της πατρίδας του, ο Χίτλερ εργάστηκε στη Βιέννη φαινομενικά ως ζωγράφος, πουλώντας υδατογραφίες σκηνών της πόλης, αλλά απορρίφθηκε από την Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βιέννης. Έπεσε σκυθρωπός με τον αυξανόμενο αριθμό ρατσιστών και θρησκευτικών μεγαλομανήδων που κατηγορούσαν τους πάντες εκτός από τους εαυτούς τους για την κακή τους τύχη, μια αρνητική στάση που θα κυριαρχούσε στις πράξεις του για το υπόλοιπο της ζωής του.

Ο Χίτλερ μετακόμισε στο Μόναχο το 1913, φέρεται να αποφύγει τη στράτευση στον αυστριακό στρατό, αν και στην πραγματικότητα κρίθηκε ακατάλληλος για υπηρεσία. Ωστόσο, έγινε δεκτός ως εθελοντής στον Βαυαρικό Στρατό στην αρχή του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου και υπηρέτησε ως δρομέας αποστολής στο δυτικό μέτωπο, συμμετέχοντας σε πολλές μεγάλες μάχες και δύο φορές παρασημοφορημένος για γενναιότητα με τον Σιδηρούν Σταυρό 2^nd Τάξη το 1924 και μετά 1^αγ Τάξη το 1918, καθώς και το σήμα Μαύρης Πληγής το 1918.

Μετά τον πόλεμο, ο Χίτλερ επέστρεψε στο Μόναχο και, παρόλο που ήταν ακόμη στο στρατό, το 1919 εντάχθηκε στο Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα, του οποίου οι κύριες πολιτικές του ήταν ελκυστικές καθώς ήταν αντισημιτικές, – μαρξιστικές και – καπιταλιστικές – όλες στοιχεία που κατηγορούνται για οικονομικές δυσκολίες – και πολύ εθνικιστικά. Ο Χίτλερ εξοργίστηκε επίσης με τη μεταχείριση της Γερμανίας στη Συνθήκη των Βερσαλλιών, καθώς ο πόλεμος είχε τελειώσει με ανακωχή, όχι με γερμανική παράδοση, αλλά οι όροι της συνθήκης ήταν πολύ αντιγερμανικοί. Γρήγορα έγινε αντιληπτός ως αποτελεσματικός ρήτορας και μέσα σε δύο χρόνια έγινε πρόεδρος του κόμματος. Ωστόσο, το αποτυχημένο πραξικόπημα κατά της βαυαρικής και τελικά της γερμανικής κυβέρνησης το 1923 - το πραξικόπημα της Beer Hall - απέτυχε και ο Χίτλερ καταδικάστηκε σε πέντε χρόνια φυλάκιση, αλλά εξέτισε μόνο ένα, μετά το οποίο του απαγόρευσαν τη δημόσια ομιλία, αλλά εξακολουθεί να αναδιοργανώνεται το NSDAP τα επόμενα χρόνια, με την αξιοσημείωτη βοήθεια των Joseph Goebbels, Gregor και Otto Strasser.

Η σχετική ηρεμία και η αυξανόμενη ευημερία στη Γερμανία τελείωσαν με το κραχ της Wall Street το 1929 και την αυξανόμενη ύφεση. Ο Χίτλερ κατήγγειλε τις μόνιμες συνέπειες της Συνθήκης των Βερσαλλιών και ορκίστηκε να ανοικοδομήσει την οικονομία και να δημιουργήσει θέσεις εργασίας, έτσι η επιρροή και η υποστήριξή του αυξήθηκαν. Το κόμμα αύξησε σταθερά την κοινοβουλευτική του παρουσία κατά τη διάρκεια των εκλογών τα επόμενα τέσσερα χρόνια, και με τον Χίτλερ να είναι πλέον Γερμανός πολίτης, έγινε Καγκελάριος το 1933, αν και ποτέ δεν πέτυχε την πλειοψηφία των λαϊκών ψήφων.

Σε αυτό το σημείο, η καθαρή αξία του Χίτλερ ήταν προφανώς ελάχιστη, καθώς ζούσε σε μεγάλο βαθμό με αμοιβές για τη δημόσια ομιλία του και δωρεές στο Κόμμα, αλλά ως Καγκελάριος πληρωνόταν με μισθό. Ωστόσο, συσσώρευσε επίσης πλούτο από πολλά εκατομμύρια πωλήσεις του βιβλίου του «Mein Kampf», που στην πραγματικότητα πληρώθηκε από κυβερνητικά κεφάλαια και κέρδισε δικαιώματα από γραμματόσημα που πωλήθηκαν με το πορτρέτο του πάνω τους. Κατάφερε μάλιστα να αποφύγει φορολογικούς λογαριασμούς άνω των 3 εκατομμυρίων δολαρίων, πιθανώς από τα προαναφερθέντα δικαιώματα, πριν περάσει νόμο που απαλλάσσει τον εαυτό του από την καταβολή οποιουδήποτε φόρου.

Μέσα σε λίγους μήνες, ο Χίτλερ και το Κόμμα του εκλέχτηκαν ουσιαστικά σε δικτατορία από τους βουλευτές και στη συνέχεια κάθε αντιπολίτευση καταπνίγηκε, συνήθως βίαια από τους στρατιώτες της SA, που του έδωσαν απεριόριστες ευκαιρίες να αυξήσει τον πλούτο του, χωρίς ερωτήσεις.

Τα υπόλοιπα, όπως λέει και η παροιμία, είναι ιστορία – για τα περισσότερα από τα επόμενα 12 χρόνια, ο Χίτλερ και οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις οδήγησαν στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης, μέχρι που το μοιραίο λάθος της επίθεσης στη Ρωσία το 1941 οδήγησε τελικά στο θάνατό του και τον θάνατο της Γερμανίας. Μάιος 1945. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Χίτλερ είχε άφθονες ευκαιρίες να συσσωρεύσει πλούτο, καθώς η επιθυμία του ήταν εντολή της χώρας του, κυριολεκτικά, και η λεηλασία οτιδήποτε απολύτως αξίας από τα κατεχόμενα εδάφη έχει τεκμηριωθεί καλά.

Στην προσωπική του ζωή, ο Χίτλερ είναι γνωστό ότι ανησυχούσε για τη λίμπιντο και τη σεξουαλική του ικανότητα, και προφανώς έπαιρνε ένα παρασκεύασμα ναρκωτικών για να διευκολύνει την εμφάνισή του, την αρρενωπότητα και την αντρική του φήμη. Ωστόσο, αν και υπέφερε από διάφορες σωματικές ασθένειες, έγκυροι ιστορικοί δηλώνουν κατηγορηματικά ότι έλεγχε πάντα απόλυτα τη λήψη των αποφάσεών του και γνώριζε πολύ καλά τις επιπτώσεις που θα είχαν.

Ο Χίτλερ φημολογήθηκε ότι είχε ρομαντική σχέση με την ετεροθαλή ανιψιά του, Γκέλι Ράουμπαλ, αλλά το μακροχρόνιο πάθος του ήταν η ερωμένη του Εύα Μπράουν, την οποία γνώρισε το 1929, αλλά την οποία παντρεύτηκε λίγο πριν αυτοκτονήσουν. τις τελευταίες μέρες του Τρίτου Ράιχ. Μέχρι το τέλος, προφανώς ήθελε να εντυπωσιάσει τον γερμανικό λαό με την αφοσίωσή του σε αυτούς, αποκλείοντας κάθε προσωπικό συναίσθημα.

Πιθανότατα, η πραγματική καθαρή αξία του Αδόλφου Χίτλερ τη στιγμή του θανάτου του δεν θα γίνει ποτέ γνωστή.