Alain Prost Καθαρή αξία: Wiki, Έγγαμος, Οικογένεια, Γάμος, Μισθός, Αδέρφια

2024 Συγγραφέας: Lewis Russel | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-17 06:04

Η καθαρή περιουσία του Alain Marie Pascal Prost είναι 50 εκατομμύρια δολάρια

Alain Marie Pascal Prost Wiki Βιογραφία

Ο Alain Marie Pascal Prost, OBE, Chevalier de la Légion d'honneur (γεννημένος στις 24 Φεβρουαρίου 1955 στη Lorette, Loire) είναι Γάλλος οδηγός αγώνων. Τέσσερις πρωταθλητής οδηγών Formula 1, μόνο ο Sebastian Vettel (τέσσερα πρωταθλήματα), ο Juan Manuel Fangio (πέντε πρωταθλήματα) και ο Michael Schumacher (επτά πρωταθλήματα) έχουν ισοφαρίσει ή ξεπεράσει τον αριθμό των τίτλων του. Από το 1987 έως το 2001 ο Prost κατείχε το ρεκόρ για τις περισσότερες νίκες στα Grand Prix. Ο Σουμάχερ ξεπέρασε το σύνολο των 51 νικών του Προστ στο Γκραν Πρι του Βελγίου το 2001. Το 1999, ο Prost έλαβε τα World Sports Awards of the Century στην κατηγορία μηχανοκίνητου αθλητισμού. Ο Prost ανακάλυψε το karting σε ηλικία 14 ετών κατά τη διάρκεια οικογενειακών διακοπών. Προχώρησε στις τάξεις των junior του μηχανοκίνητου αθλητισμού, κερδίζοντας το γαλλικό και το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Formula 3, πριν ενταχθεί στην ομάδα της McLaren Formula 1 το 1980 σε ηλικία 24 ετών. Τερμάτισε στους βαθμούς στο ντεμπούτο του στη Formula 1 στην Αργεντινή και πήρε την πρώτη του νίκη σε αγώνα στο Grand Prix του σπιτιού του στη Γαλλία ένα χρόνο αργότερα, ενώ οδηγούσε για την εργοστασιακή ομάδα της Renault. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ο Prost σχημάτισε μια σκληρή αντιπαλότητα κυρίως με τον Ayrton Senna, αλλά και τον Nelson Piquet και τον Nigel Mansell. Το 1986, στον τελευταίο αγώνα της σεζόν, κατάφερε να κερδίσει τον Mansell και τον Piquet of Williams στον τίτλο αφού ο Mansell αποσύρθηκε αργά στον αγώνα και ο Piquet σύρθηκε για ένα προληπτικό pit stop. Ο Senna προσχώρησε στον Prost στη McLaren το 1988 και οι δυο τους είχαν μια σειρά από αμφιλεγόμενες συγκρούσεις, συμπεριλαμβανομένης μιας σύγκρουσης στο Ιαπωνικό Grand Prix του 1989 που έδωσε στον Prost το τρίτο του Πρωτάθλημα Οδηγών. Ένα χρόνο αργότερα στον ίδιο χώρο συγκρούστηκαν ξανά, αλλά αυτή τη φορά ο Prost, οδηγώντας για τη Ferrari, έχασε. Πριν από το τέλος μιας σεζόν του 1991 χωρίς νίκη, ο Prost απολύθηκε από τη Ferrari για τη δημόσια κριτική του στην ομάδα. Μετά από ένα σάββατο το 1992, ο Prost εντάχθηκε στην ομάδα της Williams, με αποτέλεσμα ο βασιλιάς πρωταθλητής οδηγών Mansell να φύγει για το CART. Με ένα ανταγωνιστικό αυτοκίνητο, ο Prost κέρδισε το πρωτάθλημα του 1993 και αποσύρθηκε από την οδήγηση της Formula 1 στο τέλος της χρονιάς. Το 1997, ο Prost ανέλαβε τη γαλλική ομάδα Ligier, τρέχοντάς την ως Prost Grand Prix μέχρι που χρεοκόπησε το 2002. Αυτή τη στιγμή αγωνίζεται στο Andros Trophy, το οποίο είναι ένα πρωτάθλημα αγώνων πάγου. Ο Prost χρησιμοποίησε ένα ομαλό, χαλαρό στυλ πίσω από το τιμόνι, δημιουργώντας σκόπιμα το πρότυπο του προσωπικού του ήρωα όπως η Jackie Stewart και ο Jim Clark. Είχε το παρατσούκλι «Ο καθηγητής» για την πνευματική του προσέγγιση στον ανταγωνισμό, αν και ήταν ένα όνομα που δεν τον ενδιέφερε ιδιαίτερα. Έχοντας την ικανότητα να ρυθμίζει το αυτοκίνητό του για συνθήκες αγώνα, ο Prost συχνά συντηρούσε τα φρένα και τα ελαστικά του από νωρίς σε έναν αγώνα, αφήνοντάς τα πιο φρέσκα για μια πρόκληση στο τέλος. Ο Prost είναι επίσης ένας τερματιστής δύο φορές στο Absa Cape Epic. Ολοκλήρωσε για πρώτη φορά τον αγώνα το 2012 και στη συνέχεια ξανά το 2013, αλλά δεν κατάφερε να ολοκληρώσει τον αγώνα του μαραθωνίου το 2014.