Καθαρή αξία John Major: Wiki, Έγγαμος, Οικογένεια, Γάμος, Μισθός, Αδέρφια

2024 Συγγραφέας: Lewis Russel | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-17 06:04

Η καθαρή περιουσία του John Major Davis είναι 50 εκατομμύρια δολάρια

John Major Davis Wiki Βιογραφία

Ο Sir John Major, Template:Post-nominals (γεννημένος στις 29 Μαρτίου 1943) είναι Βρετανός Συντηρητικός πολιτικός που υπηρέτησε ως Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου και ηγέτης του Συντηρητικού Κόμματος από το 1990 έως το 1997. Προηγουμένως κατείχε τις θέσεις του Καγκελαρίου του Οικονομικού και Υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Θάτσερ και ήταν βουλευτής του Χάντινγκτον από το 1979 έως το 2001. Αν και, σύμφωνα με τον Μάλκολμ Ρίφκινντ, ο Μέιτζορ αποδείχτηκε "μεγάλη απογοήτευση για τη Θάτσερ", ήταν η προτιμώμενη επιλογή της ως διάδοχος, όπως περίμενε ότι θα "συνεχίστε να έχετε τον έλεγχο της χώρας ως οδηγός πίσω καθίσματος". Μέσα σε λίγες εβδομάδες αφότου έγινε Πρωθυπουργός, ο Major προήδρευσε της βρετανικής συμμετοχής στον Πόλεμο του Κόλπου τον Μάρτιο του 1991 και ισχυρίστηκε ότι είχε διαπραγματευτεί το "Game, Set and Match for Britain" στις διαπραγματεύσεις για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ τον Δεκέμβριο του 1991. Παρά τη βρετανική οικονομία σε ύφεση, συνέχισε να οδηγεί τους Συντηρητικούς σε μια τέταρτη συνεχόμενη εκλογική νίκη, κερδίζοντας τις περισσότερες ψήφους στη βρετανική εκλογική ιστορία με πάνω από 14 εκατομμύρια στις γενικές εκλογές του 1992, αν και με πολύ μειωμένη πλειοψηφία στη Βουλή των Κοινοτήτων. Παραμένει μέχρι σήμερα ο τελευταίος ηγέτης των Συντηρητικών που κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία σε γενικές εκλογές. Η πρωθυπουργία του Ταγματάρχη είδε τον κόσμο να περνάει μια περίοδο πολιτικής και στρατιωτικής μετάβασης μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Αυτό περιελάμβανε την άνοδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ένα ζήτημα που ήταν ήδη πηγή τριβών στο Συντηρητικό Κόμμα λόγω της σημασίας του στην παρακμή και την πτώση της Μάργκαρετ Θάτσερ. Λίγο μετά την επανεκλογή του, η Μεγάλη Κυβέρνηση έγινε υπεύθυνη για την έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από τον Μηχανισμό Συναλλαγματικών Ισοτιμιών (ERM) μετά τη Μαύρη Τετάρτη στις 16 Σεπτεμβρίου 1992. Αυτό το γεγονός οδήγησε σε απώλεια εμπιστοσύνης στις οικονομικές πολιτικές της κυβέρνησής του και από εκεί και πέρα σε αυτόν δεν μπόρεσε ποτέ ξανά να επιτύχει προβάδισμα στις δημοσκοπήσεις. Παρά την τελική αναζωογόνηση της οικονομικής ανάπτυξης, μεταξύ άλλων επιτυχιών, όπως η έναρξη της ειρηνευτικής διαδικασίας στη Βόρεια Ιρλανδία, μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1990 οι Συντηρητικοί είχαν εμπλακεί σε συνεχιζόμενα σκάνδαλα "χαζούλα" με τη συμμετοχή διαφόρων βουλευτών, συμπεριλαμβανομένων των υπουργών του υπουργικού συμβουλίου. Η κριτική για την ηγεσία του Major έφτασε σε τέτοιο βαθμό που επέλεξε να παραιτηθεί από τη θέση του Συντηρητικού Ηγέτη τον Ιούνιο του 1995 προκαλώντας τους επικριτές του είτε να τον υποστηρίξουν είτε να τον αμφισβητήσουν. αμφισβητήθηκε δεόντως από τον John Redwood αλλά επανεξελέγη εύκολα. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, το Εργατικό Κόμμα θεωρούνταν μια μεταρρυθμισμένη και αξιόπιστη εναλλακτική λύση υπό την ηγεσία του Τόνι Μπλερ και ένας μεγάλος αριθμός ενδιάμεσων εκλογών είχε παρεμποδίσει σοβαρά την κυβέρνηση. Ο Major συνέχισε να χάνει τις γενικές εκλογές του 1997 σε μια από τις μεγαλύτερες εκλογικές ήττες από τον νόμο για τη Μεγάλη Μεταρρύθμιση του 1832. Μετά την ήττα, ο Major παραιτήθηκε ως ηγέτης των Συντηρητικών και τον διαδέχθηκε ο William Hague. Συνέχισε να αποσυρθεί από την ενεργό πολιτική, αποχωρώντας από τη Βουλή των Κοινοτήτων στις γενικές εκλογές του 2001. Είναι πλέον ο γηραιότερος εν ζωή πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας..